külfət

külfət
is. <ər.>
1. Bax ailə 1-ci mənada. Bir külfətdə dörd nəfər uşaq var. . C. M.. <Qafar:> Pinəçilik edib yeddi baş külfətin ruzisini bir tövr ilə qazanıram. S. S. A.. <Molla Qurban:> Bəy yanında alnıaçıq, külfət yanında üzügülər olasan, inşallah!. . Ə. Vəl.. Külfət sahibi – ailə başçısı, ata. İndi balaca uşaq özünü kişi və külfət sahibi hiss edirdi. Ə. H.. Nəcibənin . . oğlu iyirmi-iyirmi beş il idi ki, kənddə evlənmiş, külfət sahibi olmuşdu. M. C..
2. köhn. evf. Arvad mənasında. <Qəribin anası:> Mən Təbrizli Məmmədin külfətiyəm, bu da oğlumun nişanlısıbır. «Aşıq Qərib». <Cahan:> Bəy, dəllal Kərbəlayı Nəsirin külfətiyəm, bəlkə tanıyasan? Ü. H.. Namaz kişinin külfətiyəm, – deyə, qarı könülsüz cavab verdi. M. Hüs..
3. məc. Zəhmət, əziyyət, qayğı mənasında. Onu külfət basıb.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Külf — f1 Külf Übersichtskarte: Der Külf etwas oberhalb der Bildmitte Höchster Gipfel unbenannte Anhöhe ( …   Deutsch Wikipedia

  • külfətli — sif. Külfəti olan, arvad uşağı olan; ailəli. Külfətli adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • külfətliklə — z. Bütün ailə birlikdə, bütün külfət bir yerdə; ailəliklə. Külfətliklə gəzməyə getmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • külfətsizlik — is. Külfəti, ailəsi, arvaduşağı olmama; külfəti olmayan adamın halı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • külfətarası — sif. Ailə daxilində baş verən, ailədə olan. Külfətarası söhbət …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • külfətsiz — sif. Külfəti, ailəsi olmayan, arvad uşağı olmayan, evli olmayan; ailəsiz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • külfə — I (Laçın) tövlədə pəncərə əvəzinə qoyulmuş deşik II (Gədəbəy, Qazax, Tovuz) təndir. – Külföyü kərpişdən öröllər, içində çörəx’ pişirellər (Gədəbəy) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • külfət — f. 1) zəhmət, məşəqqət, yorucu iş, möhnət; 2) səmərəsiz zəhmət, əbəs çalışma; 3) rəsmi rəftar; 4) m. ailə, oğul uşaq; 5) m. arvad, əyal, həyat yoldaşı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • külfə — is. İşıq düşmək üçün tikilinin (əsasən, dəyənin) damında baca, işıq yeri; işıqlıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • köç(lü)-külfətli — z. Ailə üzvlərinin hamısı birlikdə, bir yerdə. Köçlü külfətli yola düşmək. – Mayın axırında köçlü külfətli Kislovodskiyə gedəndə, növbədənxaric <Hacı Əliqulu> bizə yeddi bilet düzəltdi. Qant.. Murad kişi isə, demək olar ki, köçlü külfətli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”